Een oudkatholieke statie is een kleine zelfstandige geloofsgemeenschap. Zij ontstaat uit een kerngroep. Dat is een groepje oudkatholieken dat geografisch nogal ver verwijderd is van een parochiekerk en daarom besluit om als groep samen verder te gaan. De kerngroep kan tot statie worden overeenkomstig navolgend artikel van het Statuut van de Oud-Katholieke Kerk van Nederland.
Art. 154. 1. Een kerngroep kan de bisschop verzoeken te worden erkend als statie. Na overleg met de kerngroep en het kerkbestuur (van de parochie waaronder de kerngroep valt. red.) worden de grenzen van de statie ten opzichte van de parochie waaruit de statie als kerngroep is voortgekomen door de bisschop afgebakend. 2. Behoudens nadere regeling tussen kerkbestuur en statie, behoudt de parochie het bestaande vermogen. 3. Een verzoek om erkenning als statie wordt niet ingewilligd dan nadat aan de volgende voorwaarden is voldaan: a. de kerngroep bestaat uit tenminste tien meelevende leden van zestien jaar of ouder; b. de laatste vijf jaar voorafgaand aan het verzoek zijn tenminste vier maal per jaar op een vaste plaats liturgische vieringen gehouden met de kerngroep; c. de kerngroep heeft aannemelijk gemaakt dat zij over een periode van tenminste vijf jaar voorafgaand aan het verzoek stabiel en duurzaam van aard is geweest.