Wie een oudkatholieke eredienst bijwoont, zal rijkelijk rooms-katholieke rituelen, gebruiken, gebeden, geuren en kleuren en nog veel meer herkennen. In de vorm zijn er vele overeenkomsten met de Rooms Katholieke Kerk zichtbaar. Wie scherper ziet en luistert, zal ook de eigenheden van de Oudkatholieke kerk op het spoor komen.
De oudkatholieke kerk staat in de katholieke traditie en zij kiest haar eigen nieuwe bisschop, als de vorige zijn bisschopsstaf neerlegt. In deze verkiezing nemen de geestelijken, de gelovigen en de theologen een eigen plaats in.
Binnen de Oudkatholieke kerk wordt zeer gehecht aan de eigen persoonlijke verantwoordelijkheid van elke individuele gelovige. Het nemen van beslissingen op vele levensgebieden is een persoonlijke aangelegenheid. De vrijheid van het eigen geweten wordt als een groot goed beschouwd.
Als gelovige ben je altijd verbonden met anderen. Kerk zijn kun je niet in je eentje. Katholiciteit heeft altijd iets universeels en inclusiefs. De hele schepping, de hele mensheid mag rekenen op Gods liefde. En daarvan getuigt de kerk.
De kerk staat ook in verbinding met hen die voor ons leefden. We staan op de schouders van de voorbije geloofsgetuigen. Dat betekent niet dat we klakkeloos nadoen -in de liturgie, de theologie en de ethiek- wat we uit het verleden aangereikt krijgen. Geloven, op de oudkatholieke wijze, is verantwoordelijkheid nemen voor de tijd en de samenleving waarin je leeft; geïnspireerd door het leven van Jezus Christus en de oude kerk.
De heilige Schrift en de traditie vormen de bronnen voor het gelovig leven in onze tijd. Daarbij hebben we een open oog en een ontvankelijk hart voor de actuele noden, vragen en ontwikkelingen: in de maatschappij, in de kerk en in het leven van individuele mensen.
Zo is een oudkatholiek priester vrij in de keuze van een partner en hebben ook vrouwen toegang tot het ambt. Het Lichaam van Christus, dat de kerk is, omvat immers alle gedoopten, en is niet genderbepaald. De Tafel staat gedekt juist ook voor mensen die vanuit hun ervaring van gebrokenheid verlangen naar heelheid.
De liefde van God in Christus is immers het uiteindelijke criterium voor de beoordeling van wie wij zijn en van wat wij doen.